Mówię po polsku z Minecraftem

W czeluściach internetu zginęła informacja o opublikowaniu minecraftowych map do nauki języka polskiego dla dzieci z Ukrainy. A szkoda, bo produkt stworzony przez Cyfrowy Dialog, a konkretnie przez dwójkę ich trenerów – Anię Jędryczko i Sławka Baturo – na zamówienie Microsoftu, mógł być testowany od dawna. Autorkami zadań i scenariuszy do map są Jola Majkowska (klasy 1-3) i Asia Waszkowska (klasy4-8). Cała czwórka wykonała kawał solidnej roboty!

 

Wracając do marketingu, zabrakło promocji dzieła, które w pierwszych miesiącach zwiększonego napływu uczniów z Ukrainy, znacznie ułatwiłoby im życie. Były co prawda wpisy na facebookowej stronie Microsoft dla Edukacji  i na Microsoft Education, zabrakło jednak promocji w “normalnych” mediach. Oczywiście teraz mapy spełnią swoje zadanie – przy założeniu, że nauczyciele będą korzystać ze scenariuszy, w których podana jest kolejność odwiedzania bohaterów. Bez tego ciężko będzie się odnaleźć w przestrzeni szkoły.
Oto, co o Mapie mówi jej współtwórczyni – Ania Jędryczko:
Mapa do nauki języka polskiego została
zaplanowana jako wędrówka po szkole, w której czekają na gracza różnorodne wyzwania. Pojawiamy się w minecraftowym świecie wewnątrz szkolnego autobusu, gdzie otrzymujemy pierwsze instrukcje i rozmawiamy z kierowcą. Od tej chwili jesteśmy kierowani do kolejnych osób – dyrektora, innych uczniów, bibliotekarki, pedagoga itp. Bardzo istotne jest, by razem z mapą, korzystać ze scenariuszy lekcji. To właśnie w nich autorki zadań – Jolanta Majkowska (autorka zadań do mapy dla klas 1-3) i Joanna Waszkowska (autorka zadań do mapy dla klas 4-8) – zapisały kolejność poruszania się po przestrzeni szkoły. To ważne, by podążać za tym instruktażem i rozmawiać z postaciami (a tym samym przystępować do kolejnych zadań) we właściwej kolejności.
Niektóre z wyzwań wymagają zapisania odpowiedzi w zeszycie, inne kierują do zewnętrznych zasobów dydaktycznych, jeszcze inne zapraszają gracza do kreatywnych działań konstruktorskich. Ćwiczone są wszystkie najważniejsze kompetencje językowe. Nie ograniczamy się w działaniach jedynie do sal szkolnych, ale też zaglądamy na boisko, do szkolnego ogródka czy na plac zabaw. Przestrzeń jest przyjazna, podobna do zwykłej szkoły, w jakiej uczą się dzieci i młodzież – dzięki temu liczymy, że poczują się w niej swobodnie.